داستان از آنجا آغاز شد که ما مجبوربودیم برای یافتن برندهای باکیفیت کالاهای روزانه و ضروری خود فروشگاه های مختلف را خونه به خونه و کوچه به کوچه پشت سر بگذاریم.
مدت زمان زیادی بی آنکه به اتلاف وقت و هزینه و حوصله و کلافگی امان فکر کنیم سپری می شد.
زمانی به خودمان آمدیم که خود را در حالتی غمزده و ناراحت از عقب ماندگی در برنامه کار و زندگی خود یافتیم و وقت آن رسیده بود که از پس این بحران برآییم.
پس از بررسی و تحلیل جریان های زندگی که مرتبط با حال و احوال ما بودند متوجه شدیم برای تمرکز و بازدهی بیشتر بایستی از انجام امور غیرضروری اجتناب کنیم ( بماند که زندگی انسان بیشتر با امور غیرضروری عجین شده اما با هر تطبیقی که نباید خو گرفت)
از قضا در میان این وقایا نتیجه ای بس گران بها حاصل گشت
تقریبا زمان هایی که برای خرید از منزل یا محل کار خود خارج می شدیم کاملا کلافه و سرشار از خستگی ذهنی و فیزیکی به خانه برمی گشتیم و تلاش برای خریدهای روزانه ما را دچار فرسایشی عمیق کرده بود.
